درس 11

به نام خدا
#درس۱۱
#فارسی۱

مشخصات کلی شعر:

قالب شعر: غزل

لحن:حماسی - میهنی
محتوا:وطن‌دوستی
قالب:غزل(میهنی - اجتماعی)
ردیف:من
واژگان قافیه:دشمن،گلشن،تن،میهن و ...

(وزن شعر : فعولن فعولن فعولن فعولن
بحر متقارب مثمن سالم
قافیه طبق قاعده۲ :مصوت کوتاه _َ +صامت ن
ردیف دارد: من
در مصراع اول و همه ی مصراع های زوج، اختیار شاعریِ تغییر کمیت مصوت، بلند حساب کردن مصوت کوتاه در هجای ماقبل آخر وجود دارد)
[قسمت داخل پرانتز مربوط به دانش‌آموزان رشته انسانی‌ست.]

شعر آغازی غیر کلیشه ای دارد.
#شیوه_ی_بلاغیِ به کار رفته و تقدیم متمم، در جلب نظر خواننده مؤثّر است.
شروع با متمم و واژه ی "به خون"، وزن شعر را به طرف فعولن سوق داده که وزنی حماسی است.
واژه ی خون در همان ابتدا، گویی #براعت_استهلالی است که خواننده را از فضای حاکم بر شعر آگاه می‌کند.
بر آنم که منادا یعنی دشمن من - که جایگاهش در صدر کلام است- تعمدا به جهت تحقیر دشمن، به پایان کلام افتاده است.
ایجازهای زیبای بیت را نیز از نظر دور نمی توان داشت:
-حذف نشانه ی ندا.
-حذف فعل یا قید مورد نیاز بین دو مصراع: باز هم، یا بدان که...
-فعل بجوشد به جای خواهد جوشید.

واج آرایی ن، گ، ش در بیت.
واج خ هم در مصراع اول چون واجی ثقیل است با دو بار تکرار، گوش ها را می نوازد! به ویژه آن که خ در ابتدای هر دو واژه است.
واج آرایی از جمله آرایه هایی است که در تمام ابیات این شعر به کار رفته و بر زیبایی آن افزوده است.

@adabiate10

بنفشه...